16 Şubat 2012 Perşembe

YALNIZLIK ÖMÜR BOYU



 Eve çekildiğinde başlar kimilerinin yalnızlığı...
Ağlar için için kimseye dökemez içini..
Kimi zaman off çeker derinden...
Kimi zaman akamayan yaş olur gözünden..
Zaman geçer, geçer de hep götürür kendinden..
Yavaş yavaş ağarır saçlar
Mevsim kış gelir mi  bahar ??
Bekler durur yeşerir mi ağaçlar ??


Elinde fincanı geçer odadan odaya 
Bir çare yokmudur bu evdeki davaya
Birikir içinde derdi döner deryaya
Bilir hiç bir çare yoktur bu yaraya


Toplar valizini sessizce alır yol
Sallanmaz ardından ne mendil ne bir kol...


                   ___YAKAMOZ___

3 yorum:

  1. Bir zamanlar Yakamoz vardı. Gökte dolunay, denizde pırıldayan ışıltıydı. Derin sularda hayal duygularla oynaşırdı. Bir hayaldi belki, yüreklerde yer eden bir şiir gibiydi.

    YanıtlaSil
  2. evet profösör evet yakamoz unutmamışsın :)

    YanıtlaSil
  3. Çok güzel paylaşım olmuş emeklerinize sağlık :)

    YanıtlaSil