17 Şubat 2015 Salı

BAŞLIKSIZ

Son günlerde canımı sıkan Özgecan olayı günlere damgasını vurmuş durumda. Nasıl bu hale gelebiliyoruz. Anlamış değilim.Duyduğum günden beri uykularım kaçtı. Bir kızım var korkuyorum. Bu olaydan önce de sonra da. Her gün öpe koklaya uğurladığım arkasından ayetel kürsiler okuduğum kızım. Allah'dan başka sığınacak kimsemiz yok. Bunu birkez daha anladım.Kime nasıl güvenmeli bilmem ki. Her türlü umursamazlık, bencillik, kendini tatmin etme duygusu daha bir sürü şey var etrafta. Ne diyeceğim nasıl diyeceğim bir sürü şey var aslında aklımda. Kendimi o insanların yerine koymayı düşündüğümde bile kafayı yiyorum. Evlat acısı bu evladı olanlar daha iyi bilirler.Normal şekilde hastalanıp ölse veyahut normal birşey olsa belki zamanla acılar hafifler. Neye, nasıl üzülsün bu aile. Bilemedim ben. Canım acıdı inanın. Taaa içten acıdı. Rabbim ailesine sabırlar versin.
Araştırmalara göre bu ülke de her 5 kadından 3'ü tacize uğramış. Ne acı.. Acı gerçeğimiz.
Rabbim bu insanlığa da insan olmayı ve insan gibi yaşamayı nasip etsin. İnsan denmiyor bunu yapanlara. İnsanlık değil bu çünkü

2 yorum:

  1. akıllanır mı bizim ülke bir gün.

    YanıtlaSil
  2. Dünyanın her yerinde bu tür canavarlıklar oluyor. Esas sorun insanın mayasındaki bozukluk.

    YanıtlaSil